Srpska narodna odbrana (SNO) je pokret Srba u dijaspori, sa sedištem u Čikagu, u Sjedinjenim Američkim Državama. Od stvaranja 1908. godine u Beogradu, Narodna odbrana okupljala je srpsku elitu. Njen prvi predsednik bio je general Božidar Boža Janković, a književnik Branislav Nušić dao je ime Narodnoj odbrani. SNO u Americi osnovao je Mihajlo Pupin 1914. godine u Njujorku, u jeku antisrpskih tenzija pred početak Prvog svetskog rata. Ubrzo nakon osnivanja, 83 filijale su se pojavile širom Sjedinjenih Država i počele su da pomažu u ratnim naporima Kraljevine Srbije. Od 1914. do 1917. SND je prikupio oko pola miliona dolara za Srbe na Balkanu i regrutovao 17.000 američkih Srba dobrovoljaca da se bore na Solunskom frontu.

Do 1941. godine, sedište SNO-a je premešteno u Čikago, Ilinois, pod vođstvom Mihaila Dučića, a aktivnosti i uticaj organizacije opadaju. Dolaskom Mihailovog brata Jovana Dučića, pesnika i diplomate, ponovo je oživeo Srpski savet narodne odbrane. Tokom Drugog svetskog rata, SNO je bila u velikoj meri angažovana na prikupljanju sredstava za pomoć Srbima i podršci Kraljevskoj jugoslovenskoj vojsci u otadžbini.

Tokom 1991. godine, SNO je organizovala prikupljanje pomoći srpskom narodu u Otadžbini. Iste godine je osnovana “SerbNet”, krovna informativna organizacija Srba u Americi. U periodu od 1992. do 1995. godine redovno šalje pomoć srpskom narodu Krajine i Bosne i Hercegovine. 1999. godine, SNO je organizovala demonstracije u Vašingtonu zbog bombardovanja Srbije. 2000. godine, nakon demokratskih promena, došlo je do prve zvanične posete SNO Otadžbini, nakon Nemačke okupacije 1941. godine.